Koster tweede, Kalff kampioen

18 Sep 2005 | Zandvoorter Allard Kalff had zich geen mooier weekend voor kunnen stellen om de Dunlop Sportmaxx Clio Cup 2005 te pakken. Precies 25 jaar geleden maakte hij immers tijdens de Trophy of the Dunes op Circuit Park Zandvoort zijn racedebuut en nu –in 2005- pakt hij het derde kampioenschap in zijn lange raceloopbaan. Om deze titel nog wat meer cachet te geven besloot hij zijn eerste optreden met een overwinning en eindigde de tweede race met een veilige derde plaats. Daarnaast reed hij net als een kwart eeuw geleden in een Formule Ford. Destijds werd hij (bijna) laatste, nu pakte hij de zege in de First Division klasse. Namens Team TRC legde Dillon Koster, eveneens woonachtig in Zandvoort, dit weekend beslag op een vierde en een tweede plaats. In het tussenklassement bezet hij nu de vijfde plaats, maar met nog twee races te gaan houdt hij zicht op een plaats in de top 3.
Het voortraject naar de eerste racezege dit weekend had iets weg van een hindernisbaan. Allard Kalff betreurde die gang van zaken, maar vatte het kort en adrem samen: “Driemaal recht is scheepsrecht”. Daarmee benoemde hij de beide starts op zaterdagmiddag, die beide in de beginfase van de race werden gevolgd door een rode vlag. Dat betekent dat de race gestaakt wordt, omdat zich elders op de baan crashes hebben voortgedaan. Die bleven gelukkig zonder persoonlijk letsel, maar zorgden wel voor herstarts. Gelet op de veranderde weersomstandigheden tussen de beide races mochten de banden gelukkig wel gewisseld worden. “Uiteindelijk telden alleen de eerste ronden van de tweede race op zaterdagmiddag, die op zondagmorgen vroeg een vervolg kreeg. Zondag om 9.00 uur ’s morgens gingen we voor de derde keer dit weekend van start en het lukte mij weer om de leiding in handen te krijgen en die de hele race vast te houden. Daarmee kwam ik natuurlijk in een prachtige positie voor de race die later die middag verreden zou worden. Daarin had ik aan een zevende plaats genoeg om de titel te pakken. Nu is dat makkelijk gezegd, maar nog niet zo maar gedaan”, aldus Kalff na afloop van de eerste race.

Voor Dillon Koster verliep het tijdens die drie bedrijven van de eerste race zeker niet slecht. “Ik had als zevende getraind. Het weer wisselde sterk en juist toen ik aan het eind van de sessie mijn snelle tijd wilde zetten reed er iemand in de weg. Kans op verbetering was er dus niet. Vanaf die zevende plaats ben ik in de eerste race na een goede start opgeklommen naar een vijfde plaats, maar zoals bekend is die race in de derde ronde afgevlagd. De tweede race vond ongeveer een half uur later plaats. Daarvoor mochten wij wel van banden wisselen, omdat de baan inmiddels droog was. Voor mij niet slecht, want na de start klom ik vrijwel direct weer door naar een vijfde plaats in het veld. Ik streed samen met Bertus Sanders toen ook die race met rood werd afgevlagd. Op zondag gingen we voor de derde maal op pad, nu voor een afstand van 7 ronden. Ik had een heel gevecht met Mike Verschuur, maar kon er net niet bij komen omdat ik te weinig grip had op de voorwielen. Hij eindige weliswaar voor mij, maar nadat de tijden van de race op zaterdag en die van zondag bij elkaar waren geteld, finishte ik als vierde voor Verschuur. Maar alles stond deze race natuurlijk in het teken van de overwinning van Allard”, vertelt Dillon Koster na afloop.

De tweede race, later op de zondagmiddag, zou bepalend zijn voor Allard Kalff. “Ik wilde absoluut geen risico nemen, maar de omstandigheden tijdens de race dwongen mij daar nog bijna toe. Ik startte als derde en liet de mannen voor mij hun gang gaan en probeerde zo mijn positie veilig te stellen. Maar halverwege de race kwam de Safety Car nog een keer in de baan, waardoor ik bij de herstart toch nog weer even moest opletten om niet ergens van de baan getikt te worden. Het was af en toe tricky, maar dat is gelukt. Sterker nog, ik klom nog een plaatsje op waardoor ik ook nog op het podium eindigde. Mooier kan natuurlijk niet wanneer je op zo’n moment ook de titel wint. ‘Helemaal goed’ zou ik zeggen, want dit was het doel van deze race. Verder is het voor Dillon mooi dat hij als tweede eindigde en daarmee kostbare punten pakte”.

Koster deelde terecht de mening van zijn teamgenoot. “Alles stond ook deze race in het teken van Allard zijn titel en voor mij was het zaak zo hoog mogelijk te eindigen. Ik had een redelijk goede start, maar had al heel snel een tik op mijn achteras te pakken waardoor de sporing niet meer optimaal was. Ik heb geprobeerd de strijd met Mike Verschuur aan te gaan. Ik was op meerdere punten sneller, maar hij blokte goed. Later werd het probleem met het achterwiel groter, ik hoorde steeds meer geluiden die je als coureur eigenlijk niet wilt horen. Maar de auto bleef het doen dus ik bleef druk houden op de koploper. De Safety Car situatie maakte het nog even spannend, maar we hebben ons ook daar goed door heen geslagen. De punten zijn binnen en de kans op een betere plaats in het kampioenschap zit er zeker nog in. We gaan er voor tijdens de laatste –dubbele- race op 16 oktober.”

Ter viering van zijn jubileum werd Allard via Geva Racing van Gert Valkenburg in staat gesteld om ook mee te doen aan de beide Formule Ford races. En dat hij in die afgelopen periode is gegroeid bleek uit zijn klasseringen. Na een nog wat behouden klassering op zaterdagmiddag schreef hij op zondag de First Division klasse op zijn naam. “Ik heb dus in die afgelopen periode dus toch wel wat geleerd van het racen”, lachte Allard tijdens zijn huldiging.
 







© 2004-2016 DillonKoster.nl